زندگی رو من در این میبینم که ادم بره ورزش. کتاب بخونه. فیلم ببینه. تئاتر بازی کنه . تئاتر ببینه. با دوستاش بتونه بره بیرون.و فیلم بسازه. بنویسه.
این ساده ترین چیزیه که من از زندگی میخام! ازادی و. در مرحله دوم! ایا واقعا این چیز زیادیه؟! من زندگی رو در این میبینم تلاش رو هم فقط درس سمت اینا معنی دار میبینم.
تلاش در سمت طراحی رو واقعا درک نمیکنم چون از طراحی متنفرم! و برام مسخرس که میگن روزی باید 15 رب طراحی کنی تا طراح خوبی بشی باید هر روز تلاش کنی!
تلاش رو در ورزش میبینم. حرکات عجیب و غریب تری بزنه. بدنشو سفت تر بکنه. انعطاف پذیری بدنشو نگه داره. مسابقه بره و پیروز بشه.
تلاش رو در کتاب میبینم داشتن یک ایده ی جدید و غیر تکراری و تلاش برای بهترین نحو نوشتن اون ایده تا همه محو داستانت بشن و نتونن حتی یک دقه کتابو ول کنن!
تلاش رو در این میبینم که شاید خیلی از این ایده ها کتاب نشن و یک راست فیلم نامه بشن و یک فیلم معرکه درست کنم.
تلاش رو در این میبینم که چیز های بیشتری در مورد علم روانشناسی بدونم و تو این علم عجیب عقب تر از دنیا نمونم
من زندگی رو اینجوری معنی میکنم.
امروز زندگی کردم. شاید خیلی از این ها رو انجام ندادم ولی برای ورزشم برای خارج رفتنم یک قدم برداشتم هرچند کوچیک اما لذت بخش بود.
+تو زندگی رو چجوری میبینی؟ حاضری برای چه چیزهایی تلاش کنی و از جون دلت مایه بزاری؟
++ چرا به هرکسی که به چیزای کوچیکی شاده میگن دیونه و خل چل؟ چرا هر وقت با چیزای ساده ای مثل ناهار خوشمزه, کوتاه کردن مو, خیارشور, فلافل, دور زدن حتی اندازه ی یک خیابون و فوت کردن قاصدک وذوق کردم گفتن بم دیونه شده؟ یا بم گفتن یکم سر سنگین باش!
شما ادم بزرگا چجوری شاد میشید خدایی؟ باید حتما یک میلیارد برنده شی تا شاد شی؟! بابا توروخدا ولمون کنید با این قانونای مزخرفتون! من اصن میخام جلف ترین و بی حیا ترین دختر عالم باشم! ولی وقتی شاد میشم میخام نشونش بدم! میخام تو خیابون با لباس سفید ورزشم منتظر بشینم! کجای این کارا زشته؟ کجا نوشته زشته؟ بس کنید توروخدا بس کنید.
درباره این سایت